grijs

Patiënt heeft baat bij elektrische stimulatie van hersenen

Recent publiceerden Australische onderzoekers een studie in het wetenschappelijk tijdschrift Neuropsychologia waarin zij concluderen dat elektrische stimulatie van de hersenen – de zogeheten transcraniale Direct Current Stimulation (tDCS) – bijna geen effect heeft op de hersenen. De conclusies van de Australiërs lijken haaks te staan op de uitkomsten van een reeks andere studies. Daaruit blijkt dat tDCS wel degelijk een aantoonbaar effect heeft op het gedrag en het denkvermogen, en bijdraagt om klachten als gevolg van hersenaandoeningen te verminderen.

Het verschil in uitkomsten is waarschijnlijk het gevolg van de gebruikte meettechnieken in de onderzoeken.

tDCS is een techniek om de hersenen te beïnvloeden via kleine stroompjes op de schedel. Het is een relatief nieuwe techniek die nog volop in ontwikkeling is. tDCS kan onder andere worden toegepast bij hersenaandoeningen als depressie, schizofrenie, beroerte en de ziekte van parkinson.

De Australische onderzoekers vergeleken een groot aantal studies die zijn uitgevoerd om het effect van tDCS te meten. Zij concluderen dat er tot op heden geen bewijs is gevonden dat tDCS een meetbaar effect heeft op hersenactiviteit. Dit roept bij hen de vraag op of de huidige manier van hersenactiviteit meten wel de juiste is. Daarnaast blijkt dat veel van de onderzoeken die zij hebben vergeleken niet correct werden uitgevoerd. Zij adviseren om in de toekomst betere studiemethoden te ontwerpen waarbij ook controlegroepen worden getest en voldoende proefpersonen worden onderzocht.

De hype voorbij

De afgelopen jaren is een hype ontstaan rondom deze nieuwe techniek, met bijkomende buitenproportionele verwachtingen. Dit heeft geresulteerd in een groot aantal wetenschappelijke onderzoeken die niet allemaal even correct zijn uitgevoerd. Er moet nog meer en vooral kwalitatief beter onderzoek volgen. tDCS is een bruikbare techniek die goede resultaten voor patiënten oplevert. Deze techniek kan daarom een belangrijke bijdrage leveren aan het behandelen van hersenaandoeningen. De Australische studie toont aan dat nog niet duidelijk is hoe deze techniek precies werkt. Om dat probleem op te lossen moet er hard worden gewerkt aan betere protocollen zodat het onderzoek op een betrouwbare en wetenschappelijk solide manier kan worden uitgevoerd.