Bewegingsstoornissen worden gekenmerkt door:
- bewegingsarmoede (= akinesie): niet kunnen bewegen, maar wel willen
- en/of overbeweegelijkheid (= hyperkinesie): extreme onwillekeurige bewegingen
- en/of een stoornis in de coördinatie van willekeurige bewegingen (= ataxie)
De volgende aandoeningen zijn bewegingsstoornissen:
- Neurodegeneratieve aandoeningen zoals de ziekte van Parkinson en cerebellaire degeneratie
- Parkinsonismen
- Dystonie
- Tremor en essentiële tremor
- Ziekte van Huntington
- Cerebellaire ataxie;
- Neuropsychiatrische aandoeningen met motorische tics, zoals het syndroom van Gilles de la Tourette.
Daarnaast zijn er veel aandoeningen waarbij stoornissen in beweging veroorzaakt worden door bijwerkingen van alcohol, medicatie en drugs. Ook kunnen beweginggstoornissen het gevolg zijn van een andere (hersen)aandoening, zodat de bewegingsstoornissen secundaire verschijnselen zijn, zoals bij beroerte, hersenontsteking, traumatisch hersenletsel of schizofrenie.