Nieuwe start dankzij The Class
14 mei, 2024
Nieuwe start dankzij The Class
14 mei, 2024
“Kijk naar wat je wél kan”
14 mei, 2024
Vrijdag 28 juli 2023
Meer artikelen in Blogs Geplaatst onder Hersenschudding door Ottilia Kasbergen
Als kind kon ik me uitstekend afsluiten. Wanneer ik de Donald Duck las schreeuwde mijn familie in mijn oor “Ot, er is taart!” om mijn aandacht te trekken. Zelfs dat nog drie keer voordat ik dromerig opkeek: “Is er wat?” En als student maakte ik zonder problemen mijn huiswerk op de bank naast huisgenoten die een film keken.
Sinds mijn hersenschudding is het anders. Tegenwoordig is alles er. Een continue, niet te stoppen stroom van informatie. Bijvoorbeeld in het verkeer: “Ik heb koude handen, mijn fiets beweegt, ik hobbel over de keitjes, ik hoor rechts een ekster, in de verte blaft een hond, de lucht is grijsblauw, er komt een auto van rechts, de bestuurster kijkt wat gestrest, ik heb koude handen, verderop hoor ik een bladblazer, ik lees het straatnaambordje ‘Floralaan’, blauw bordje witte rand, een vliegtuig vliegt over, het is koud” et cetera, et cetera.
Sinds mijn hersenschudding is mijn brein overgevoelig. Of beter gezegd: het lukt me niet meer goed me voor de gebruikelijke herrie en drukte af te sluiten. Ik zou wel, zoals een slak, mijn voelsprieten willen kunnen intrekken.
Vroeger dacht ik, als mensen het hadden over overprikkeld zijn: “vaker aan prikkels blootstellen, dan went het vanzelf.” Ik kon me met geen mogelijkheid voorstellen hoe het voelt om overprikkeld te zijn. Nou, ik heb het geprobeerd hoor, dat blootstellen. Het went niet.
Of toch… Er schuilt een kern van waarheid in. Gewoon maar klachten negeren en blootstellen aan prikkels werkte niet, maar in revalidatie leerde ik stapsgewijs opbouwen in een tempo dat bij me past. Dat werkt wel. Door het minuut voor minuut opbouwen van mentale belasting, zoals een gesprek voeren of muziek luisteren, maak ik mijn brein minder gevoelig. Dus eigenlijk is dit wat ik sinds revalidatie aan het doen ben: ik leer als een slak mijn voelsprieten in te trekken. En het gaat héél traag…
Ottilia liep een aantal jaren geleden een hersenschudding op. Daarnaast is ze ook ‘rekbaar’. Zo rekbaar zelfs, dat ze daar erg veel last van heeft. Dat noemen ze dan het Hypermobiliteitssyndroom. Ze schrijft over haar leven met dit syndroom en hersenletsel in haar blogs ‘Rekbaar’.
Lees hier de vorige blog van Ottilia
Foto: Bartjan de Bruijn van www.mooimens.co
14 mei, 2024
Gidon heeft een leuk en druk leven als hij in 2020 door een val een hersenschudding oploopt. De klachten die…
14 mei, 2024
In 2019 werd de wereld van Nienke opgeschud door de diagnose van een zeldzame hersentumor. Hoewel het een goedaardige tumor…