To plan of not to plan…that’s the question

Iedereen zegt het. Lotgenoten. Behandelcentra. Ergotherapeuten. Mensen die verstand hebben van niet aangeboren hersenletsel dus. Je moet je activiteiten inplannen. Je week indelen. Nadenken over wat je wel en niet kunt doen. Plannen plannen en nog eens plannen. Je hebt nu eenmaal minder energie, dus die moet je verstandig verdelen.

En wat heb ik gedaan deze zomer. Zo min mogelijk plannen!

Op gevoel

En hoe is het gegaan de 6 weken zomervakantie? Heel goed!

Het maakt dat ik twijfel over alles wat ik nu al 3,5 jaar hoor. Is plannen wel zo goed voor mij? Deze zomer heb ik veel gewoon op gevoel gedaan. Ik heb het hier ook gehad over lijstjes met dingen die ik met Isa zou gaan doen, plannen van pre vakantie activiteiten, van inpakken koffers tot wat we ter plekke gaan eten. En weet je, ik heb het allemaal losgelaten dit jaar. Niet heel bewust. Het hele warme weer dwong me hier ook wel toe. Wie gaat nou koffers pakken in 35 graden? Ik niet. Ben veel in de flow van de dag gaan zitten en dat beviel heel goed. Niets moet. Nou ja eten en drinken is wel handig. Maar als einde van de dag iedereen nog overeind staat en niet verhongerd is, is er weinig aan de hand denk ik toch.

Dus in plaats van plannen, was het sleutelwoord voor mij deze zomer loslaten, doseren en zoveel mogelijk met de dag leven.

Doseren

En denk nou niet dat ik alles heb kunnen doen wat ik voorheen (voor mijn hersenletsel) deed, want dat is natuurlijk niet waar. Ook ik moet wel degelijk doseren. Een dagje pretpark? Prima, maar ik haak halverwege af en ga even rusten. Isa vermaakt zich wel in de achtbanen met papa. Het is aanpassen en doseren. En daar denk ik wel heel goed over na.

Ik denk niet elke dag meer heel bewust na over het feit dat ik hersenletsel heb. Het is al bijna ‘gewoon’ geworden. Ik kan heel veel wel, of op een aangepaste manier. Ik merk nog steeds vooruitgang. Hou minder vast aan de regels/richtlijnen die de experts aangeven. Ik luister vooral naar mijn eigen lichaam en geest. Dat werkt vaak voor mij het beste.

Kesty

Lees hier de vorige blog van Kesty

Kesty heeft op 41 jarige leeftijd een herseninfarct gehad en is als gevolg daarvan sinds maart 2017 volledig arbeidsongeschikt verklaard. Zij heeft een eigen blog waar ze schrijft over haar zoektocht naar een nieuwe balans in het leven met hersenletsel.