Een diverse en inclusieve werkvloer
01 oktober, 2024
Een diverse en inclusieve werkvloer
01 oktober, 2024
Jan & David over oprichting van de Hersenstichting
30 september, 2024
Dinsdag 01 juni 2021
Meer artikelen in Blogs Geplaatst onder Hersenletsel Geplaatst onder Hersenschudding door Lottie van Starkenburg
Werk is voor mij een belangrijke bron van plezier, zingeving, sociale contacten en inkomen. Ik vind het heerlijk om te sparren met collega’s. De reacties op mijn boek ‘Energiek leven’ vervullen me met dankbaarheid. Sommige oud-collega’s zijn vrienden geworden. Die zak geld aan het eind van de maand is meer dan prettig.
Werk kan ook een bron van frustratie zijn. Onbegrip van leidinggevende en collega’s. Kantoortuinen met te veel prikkels. Gedoe met UWV. Zo moe thuis komen dat ik rechtstreeks door naar bed kan. Binnen een organisatie een voor mij passende plek vinden, in tijd, omstandigheden, uitdaging.
Sinds een paar jaar ben ik zzp-er. “Dat ik dan mijn werk organiseren op een manier die bij mij past” dacht ik toen ik de beslissing nam. Is dat uitgekomen? Ja en nee.
Ja. Het is heerlijk om eersteklas treinkaartjes te kopen zonder daar over te onderhandelen. Mijn werkplek op zolder kan ik inrichten zoals ik wil. Na een beroerde nacht trekt niemand zijn wenkbrauwen op als ik een uurtje langer blijf liggen. Een dag rustig aan doen als het helemaal niet gaat.
Nee. De gemeente snoeit de bomen voor mijn huis op een moment dat het mij helemaal niet uitkomt. Mijn opdrachtgevers verwachten mij op de afgesproken tijd. Niet werken betekent geen inkomen. Grenzen aangeven bij een opdrachtgever is minstens zo lastig als bij collega’s.
Kort nadat ik zzp-er was geworden had ik zo’n dag waar alle energie ontbreekt. Zo’n dag dat mijn lijf niet vooruit te branden is. Zo’n dag waarop ik geen kloppende zin kan tikken. Zo’n dag die ik maar beter op de bank met een (eenvoudig) boek door kan brengen. Met een tukje tussendoor.
Wat deed ik? Ik probeerde mijn administratie bij te werken. Een mail te beantwoorden. Met hangen en wurgen toch iets op papier te krijgen. Als dat niet lukt nog maar een mail. Kortom: ik deed wat ik altijd deed. Toch proberen zo’n dag door te komen met werk. Me vooral niet ziek willen melden.
Eind van de ochtend dacht ik: waar ben ik nou helemaal mee bezig? Het was toch een van de voordelen van zzp-er worden dat ik mezelf een vrije dag kan geven? Uit die laptop! Tukje doen. Blokje om daarna. Maar GEEN WERK VANDAAG.
Achteraf heb ik hartelijk om mezelf gelachen. Het was ook een wijze les. Waar en voor wie ik ook werk: het begint bij mezelf. Als ik niet de ruimte inneem om goed voor mezelf te zorgen, dan gaat het overal mis. Het werk dat blijft liggen die dag, blijft overal liggen. Als ik daar zelf niet ontspannen mee omga, wie dan wel?
Aangezien ik diep gelukkig word van wat ik nu doe, ga ik verder als zelfstandige. Nog steeds vind ik die baaldagen niet leuk, maar ik geef ze mezelf wel steeds makkelijker. Scheelt veel energie!
Lottie viel jaren geleden van haar fiets en belandde op haar hoofd. Door hersenschade, in combinatie met nog een aantal chronische aandoeningen, heeft ze nog steeds last van overprikkeling en energiebeperkingen. Ze schreef hierover het boek Energiek Leven.
01 oktober, 2024
Van 30 september tot en met 4 oktober is het de week van de diversiteit en inclusie. Ook de Hersenstichting…
30 september, 2024
Een gedeelde missie 35 jaar geleden richtte Jan van Ree de Hersenstichting op. Hij spreekt met de huidige directeur David…