Muizenstapjes vooruit

Hoe gaat het vandaag de dag?
De snerpende stem van Pino van Sesamstraat. Die trek ik vreselijk slecht. Net als een hoop andere geluiden, maar weinig overtreft deze blauwe vogel. 

Nog iedere dag word ik wakker met pijn in mijn hoofd. Die gaan wel weer weg na een tijdje. Maar afhankelijk van prikkels die op me afkomen, heb ik snel of minder snel weer last. Denk aan geluid, licht, wind, spanning – je kunt het zo gek niet bedenken.

Onlangs kwam ik bij de sport met maar één sportschoen. Ik ben dus niet meer zo scherp als voorheen. Ik vergeet dagelijks dingen, kan me niet lang concentreren en ben snel afgeleid. Tegenwoordig zijn er gelukkig veel hulpmiddelen; zo zet ik de navigatie ook aan op een bekende route, omdat ik anders de afslag vergeet. Ik zet wekkers tijdens het koken en voor alles zet ik een reminder in mijn telefoonagenda.

Ook lukt het me niet goed meer om flexibel te denken als het even anders gaat dan gepland.

Tot slot is er nog dat korte lontje. Licht ontvlambaar, doordat mijn brein het moeilijker vindt om emoties te reguleren.   

Muizenstapjes vooruit

Het frustreert dat ik dingen, die ik voor mijn val deed, niet meer kan of er geen plezier meer uit haal. Mijn ‘oude ik’ was verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van een afdeling en hield veel ballen tegelijk in de lucht. Nu blijkt het al een zware opgave om mijn dochter (inmiddels kleuter) aangekleed en al op tijd op school af te leveren.

De neuropsycholoog die me onderzocht heeft, schat in dat ik niet meer de oude zal worden en het beste kan accepteren dat het is wat het is. De toekomst is daardoor onzeker. Mijn fijne baan is al een tijdje overgenomen door een vervanger. Acceptatie dat het nu eenmaal is wat het is. Leven met de dag. Terugkijken op muizenstapjes vooruit die bij elkaar toch een flinke sprong zijn.
En Pino, ach dat blijft natuurlijk een vreemde vogel. Je went er langzaam aan.

Renate liep in 2020 door een val van de trap Post Commotioneel Syndroom (PCS) op. Dit gebeurde 2 dagen na haar bruiloft. Niet echt de huwelijksreis die ze voor haar zag…

Lees hier de vorige blog van Renate